সাগৰ পাৰৰ অৰ্ধ নঙঠা মানুহ, সোৱণশিৰিৰ মাছ, ৰাঘৱ আৰু অন্যান্য


               


                                        (১)

আমাৰ ৰাজ্যত আমাৰ দেশত এতিয়া ধৰ্মপৰায়ণ মানুহৰ অভাৱ নাই। কাৰোবাৰ ঘৰ জলাবলৈ, কাৰোবাক আক্ৰমণ কৰিবলৈয়ো এতিয়া জয় শ্ৰীৰাম, আল্লা-আকবৰ আদি ধ্বনি দিয়ে। কিন্তু পশ্চিমীয়া বহু দেশত ধৰ্ম ৰীতি-নীতি নমনা মানুহৰ সংখ্যা বেছি। তেওঁলোকে কোনো ধৰ্ম নামানে, তেওঁলোকে কুকুৰৰো শৃগাল, গদৰ্ভৰো আত্মাত ৰাম বা য'ত জীৱ ত'তে শিৱ আদি কথাবোৰ নামানে। কাপোৰ কানিক লৈ আমাৰ দৰে সচেতন নহয়। সাগৰৰ পাৰত অৰ্ধ নঙঠা হৈ তেওঁলোকে গা-ধোৱে, সাগৰৰ পাৰত অৰ্ধ নঙঠা হৈ ৰ'দ লয়। কিন্তু সেই অৰ্ধ নঙঠা হৈ পৰি থকা, ধৰ্ম নমনা এই মানুহবোৰে সাগৰৰ ঢৌত উটি আহি বামত চটফটাই থকা ডাঙৰ মাছটোক, তিমিটো বা কাছজনীক সাগৰৰ পানীলৈ যিকোনো প্ৰকাৰে পঠিয়াবলৈ অপ্ৰাণ চেষ্টা কৰে। তদুপৰি যিকোনো জীৱ-জন্তুৰ বিপদৰ সময়ত সদায় বন্ধুৰ দৰে আচৰণ কৰি বন্য জীৱ-জন্তুসমূহক সুৰক্ষা নিদিয়ালৈকে ক্ষান্ত নাথাকে। কিন্তু আমাৰ দেশ বিশেষকৈ আমাৰ  অসমত হাবিৰ পৰা হৰিণা এটা ওলাই আহিলে তাক খেদি মাৰি খাই পেলোৱাৰ কথা ভাৱে আমাৰ উঠোতে ৰাম বহোতে ৰাম কোৱা আমাৰ ধৰ্মপৰায়ণ লোকসকলে। যাদৱ পায়েঙ বা সৰ্পবান্ধৱ শৰত বৰকটকী দৰে দুই এজন ব্যক্তি অৱশ্যে এইক্ষেত্ৰত ব্যতিক্ৰম। কালি নে পৰখি সোৱণশিৰি পানী শুকাই গ'ল। NSPC য়ে পানী আহিবলৈ দিয়া বাটটো পাহাৰ খহি বন্ধ হৈ পৰাত সোৱণশিৰি পানী শুকাই গ'ল। আৰু আমি কি কৰিলো পানী শুকাই যোৱাত চটফটাই থকা মাছবোৰ কুইন্টলে কুইন্টেলে ধৰিলো। এতিয়া শুকান মাছৰ গোন্ধই সোৱণশিৰি পাৰ উদুলি-মুদুলি।  পশ্চিমীয়া ধৰ্মহীন বা অৰ্ধ নঙঠা হৈ থকা মানুহবোৰে হোৱা হ'লে বিপদত পৰা মাছবোৰক যিকোনো প্ৰকাৰে সুৰক্ষা দিবলৈ চেষ্টা কৰিলেহেঁতেন। আমি মাছবোৰক পাকঘৰলৈ অনাৰ সলনি পশ্চিমীয়া এইসকল ৰীতি-নীতি নমনা মানুহে কিন্তু যিকোনো প্ৰকাৰে মাছবোৰৰ জীৱন বচাবলৈ দ' তথা গভীৰ পানীলৈ লৈ যোৱাৰ ব্যৱস্থা কৰিলেহেঁতেন! কিন্তু আমি কৰিলো!

                               (২)

অসমত এতিয়া ৰাস্তা বনোৱাৰ নামত গছ কটাৰ যোৱাৰ উঠিছে। দৈনিক হাজাৰ হাজাৰ গছ কটা হৈছে উন্নয়নৰ নামত। অসমৰ মানুহবোৰ যে এতিয়াও বৰ্বৰ হৈ আছে সেই কথা খোলা খিৰিকৰ সিপাৰ দৰেই স্পষ্ট হৈ পৰিছে। মই দিল্লীত থকা আজি দুটা বছৰ হ'বৰ হ'ল। দিল্লীৰ যিফালে গৈছো সেইফালেই দেখিছো ৰাষ্ট্ৰাৰ কাষে কাষেই নহয় ৰাষ্ট্ৰাৰ মাজতো গছ।  ৰাষ্ট্ৰা বনাবৰ বাবে কাটিব লগা গছজোপা অভিযন্ত্ৰাসকলে নকটাকৈ টেকনিক খটোৱাই ৰাষ্ট্ৰাটো বনাইছে। এনেকৈ বনোৱাত ৰাস্তাটোৰ সৌন্দৰ্যৰ সৃষ্টি হৈছে আৰু মানুহখিনিৰ পৰিৱেশ সচেতনতা আৰু গছপ্ৰীতি ফুটি উঠিছে। কিন্তু আমাৰ অসমত ইয়াৰ ওলোটা ছবি। আমাৰ মানুহবোৰৰ গছ এজোপা কাটিবলৈ হাত নকঁপে।  হাইৱেই নিৰ্মাণৰ নামত এতিয়া দৈনিক হাজাৰ হাজাৰ গছ কটা হৈছে অসমত। আনফালে অৰণ্য মানবৰ দেশ বুলি  পৃথিবী বিখ্যাত অসম।

                             (৩)

এতিয়া অসমত ৰিক্সাচালক চালকে অৱশ হৈ ঠেলাৰ ওপৰতে চিৰনিদ্ৰাত ধলি পৰিছে, পৰেশ বৰুৱা বাহিনীয়ে দিনে এজন দুজনকৈ নিজৰ ভাই-ককাইক মৰাৰ খবৰ হাবিৰ পৰা হাবিৰ পৰা আহিছে, গুৱাহাটীত পূজাৰ দিনটোতে এখন উৰণীয়া সেতু বনাব পৰাকৈ মদ বিক্ৰি হৈছে, মাতৃভাষাৰ স্কুল হাজাৰ হিচাপত বন্ধ কৰিবলৈ কৰিবলৈ চৰকাৰে সিদ্ধান্ত লৈছে, বৰাকত অসমীয়াৰ অস্তিত্ব নাইকীয়া হোৱাৰ দিশে অগ্ৰসৰ হৈছে, হিন্দু-মুছলিমৰ ৰাজনীতিয়ে চূড়ান্ত ৰূপ পাইছে- তাৰ মাজতে আমি "ৰাঘব" চাব লাগে। ৰীমা দাসৰ তৰাছ হাচবেণ্ড, মঞ্জুল বৰুৱাৰ অনুৰ আদি চিনেমা চাওঁক নাচাওঁক কথা নাই কিন্তু জুবিন, যতিন, ৰবিৰ চিনেমা চাবই লাগিব। 

                                   (৪)

চৰকাৰী চাকৰিয়ালে দ্বিতীয়বাৰ বিয়া পাতিবলৈ চৰকাৰৰ পৰা নিৰ্দেশ ল'ব লাগিব, অবৈধ স্বামী হাৰি নাযায়, স্কুলৰ শিক্ষক-শিক্ষয়িত্ৰীসকলক স্কুটি দিব, হিন্দু-ছোৱালীয়ে মুছলমান ল'ৰাক বা মুছলিম ছোৱালীয়ে হিন্দু ল'ৰাক বিয়া নকৰালৈ হ'ল, হিন্দু ৰক্ষা কৰিব লাগিব। বাকী গছ কাটক একো নাই, সোৱণশিৰি পানী শুকাওঁক একো নাই, আলফাই অসমীয়া ল'ৰাক মাৰক একো নাই, অসমীয়া ডেকাই ৰিক্সা চলাই  থাকোতেই  ঢলি পৰি মৃত্যু হওঁক একো নাই, বৰাকক অসমৰ পৰা বিচ্চিন্ন কৰক একো নাই, বৰাকৰ পৰা অসমীয়া মাধ্যমৰ অন্তিমখন স্কুলো উঠাই দিয়া হ'ল একো নাই। আৰু এতিয়া অসমীয়া মানুহৰ বাবে প্ৰতিটো মাহৰ ১০ তাৰিখটোতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ একো নাই।

ৰচনাকাল : ২৯-১০-০২৩

নতুন দিল্লী

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

বুকুৰ ঘাবোৰ শুকুৱাৰ বেদনা ( Pain of Love)

Image
বুকুৰ ঘাবোৰ শুকুৱাৰ বেদনা  ( কেৱল প্ৰেমৰ বিচ্ছেদৰ পৰাই নহয়! কোনোবা আত্মীয়ৰ মৃত্যুত, সন্তানৰ মৃত্যুত, মাতৃৰ মৃত্যুত, বন্ধুৰ মৃত্যুত মানুহৰ বুকুত যি ধুমুহাৰ সৃষ্টি হয়! সেই ধুমুহাৰ পৰা কেনেকৈ ধীৰে ধীৰে মানুহবোৰ ওলায় আহে! বা ওলায় আহিব পাৰি! সেইবোৰৰ কিবা সুত্ৰ আছে নেকি! ) মোৰ জীৱনত এনেকুৱা কিছুমান ঘটনা ঘটিছে যিবোৰ কিছুমান এতিয়া মনত আছে, কিছুমান মনত নাই। কিন্তু সেই ঘটনাবোৰ সেই সময়ত মোৰ বাবে আছিল অত্যন্ত গুৰুত্বপূৰ্ণ। জীৱন-মৰণৰ। এটা সৰু উদাহৰণ দিয়ো। আজি কেইদিন মানৰ আগতে সম্বন্ধীয় মামী এগৰাকীৰ সৈতে কথা-বতৰা পাতি থাকোঁতে কথাৰ মাজতে তেওঁৰ মুখত এজনী ছোৱালীৰ নাম শুনিলো। প্ৰথমবাৰ ছোৱালীজনীৰ নামটোৱে মোৰ মনত একো ক্ৰিয়া কৰা নাছিল। মামীগৰাকীৰ মুখত দ্বিতীয়বাৰ ছোৱালীজনীৰ নাম শুনাৰ লগে লগে নামটো কিবা চিনাকী চিনাকী লাগিল। মই যেন ছোৱালীজনীৰ কথা পাতিছো, এটা সম্পৰ্ক আছে। তেনেকুৱা লাগিল। মামীগৰাকীৰ লগত কথাত কথা মিলাই কথা পাতিছো যদিয়ো মই মনৰ ভিতৰত ছোৱালীজনী কোন আছিল মনত পেলাবলৈ চেষ্টা কৰি থাকিলো। কিন্তু নোৱাৰিলো। যদিয়ো চেষ্টা চলাই থাকিলো মনে মনে। ঘৰলৈ আহি কিবা এটা চিন্তা কৰি থাকোতেই হঠাতে ছোৱালীজনীৰ নামটোৰ ...
Read more

মই কিয় বিয়া পাতিব লাগে!

Image
মই কিয় বিয়া পাতিব লাগে! এই কথাটো মই বহুত দিন ধৰি ভাবি আহিছো। আৰু এই বিষয়টো সন্দৰ্ভত মই দুই এজনৰ লগত কথা পাতিছো আৰু দুই এখন কিতাপো পঢ়িছো। মোৰ বন্ধুসকলৰ লগত এই বিষয়ে কথা পাতোতে সিহঁতি বিবাহ সম্বন্ধীয় পৰম্পৰাগত কথাবোৰেই কয়। সিহঁতি  সংসাৰৰ নিয়ম, বংশ ৰক্ষা, আমাক যেনেকে জন্ম দিছে আমিও বিয়া পাতি ল'ৰা-ছোৱালী জন্ম দি সংসাৰৰ ধৰ্ম পালন কৰিব লাগে আদি  কথাবোৰ কয় । লগতে বৃদ্ধ কালছোৱাত নিসংগতাৰে কটাবলগীয়া ভয়াবহ ছবিখনো মোৰ আগত দাঙি ধৰে ।              আৰু ময়ো দেখিছো পতি-পত্নীৰ সম্বন্ধটো সমান আন একোৱেই হ'ব নোৱাৰে। ভাই-ককাই, বাই-ভনী, বন্ধু-বান্ধববোৰ এসময়ত দূৰলৈ গুছি যায় আৰুৱসেই সময়ত পতি-পত্নী, সন্তান ওচৰ-চাপি আহে। অভাৱ-অনাটন, সুখ-দুখ, বিপদ-আপদ সকলো সময়তে পতি-পত্নীয়ে নিজস্বতাক ত্যাগ কৰি হ'লেও সংগ দিয়ে ইজনে সিজনক। গতিকে জীৱন যাত্ৰাত এনেকুৱা এজন বন্ধুক কোনে নিবিচাৰে। যিজনে এনেকুৱা এটা সম্বন্ধ এটা নিবিচাৰে তেওঁ হ'ব লাগিব বৌদ্ধদেৱ, বিখ্যাত চিত্ৰকৰ পল গঁগা নাইবা জাঁ পল ছাত্ৰে বা ছমাৰছেট মমৰ The Razor's Edge ৰ নায়ক লেৰী হ'ব লাগিব।          ...
Read more

কথাবোৰতো কোনোবাই কৈ থাকিবই লাগিবই! (Useless Attempt)

Image
"যি মানুহে যুক্তিৰ দ্বাৰা কোনো কথাত বিশ্বাস নকৰে, তেওঁক যুক্তিৰ দ্বাৰা সেই বিশ্বাসৰ পৰা বাহিৰ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা বৃথা।" — Jonathan Swift আজি কেইদিনমানৰ আগতে চিৰাঙৰ এজন মুছলমান দাদাৰ ঘৰলৈ গৈ আছো। কোকৰাঝাৰৰ পৰা মোক চিৰাঙলৈ নিবৰ বাবে তেওঁৰ ড্ৰাইভাৰজন পঠাই দিলে। মই যাবলগীয়া দাদাজনৰ লগত ফোনত কথা - পাতি থাকোঁতেই গম পাইছিলোঁ যে তেওঁ ৰোজা ৰাখিছে ! তেওঁৱেই নহয়। তেওঁলোকৰ পৰিয়ালৰ আটাইকেইখিনিয়েই ৰোজা ৰাখি আছে। আমাৰ কথা হৈছিল - তেওঁলোকৰ ঘৰতে কেইটামান দিন থাকি মোৰ কেইটামান কাম আছিল সেইকেইটা সম্পন্ন কৰা। তেওঁলোকৰ পৰিয়ালটোৱে ৰোজা ৰখাৰ কথা জানিব পাৰি আৰু মোৰ বাবে তেওঁলোকৰ কিবা সমস্যা হ ’ ব বুলি ভাৱি ;  মোৰ বাবে ওচৰে - পাজৰে কম খৰচৰ এখন হোটেলৰ বন্ধ - বস্ত কৰিবলৈ তেওঁক ক ’ লো। কিন্তু মই নিজেই ধৰ্ম - কৰ্ম নমনা মানুহ। মাজতে ড্ৰাইভাৰজনক সুধিলো - আপুনি ৰোজা ৰাখিছেনে ! তেওঁ ক ’ লে - নাই ৰখা ।   মাজতে   দাদাজনে ফোন কৰিলে - ওচৰৰ দুই এখন হোটেলত যোগাযোগ কৰিছিলো। ৰূম খালি নাই। আৰু এখনত ফোন লগাই আ...
Read more